نظربه سیاستهای دولت جمهوری اسلامی ایران در خصوص کاهش تصدی گری دولت، در برنامه های سوم و چهارم توسعه اجتماعی- اقتصادی کشور، خصوصی سازی در صنعت برق، وفق بند ب ماده ۱۲۲ قانون برنامه سوم و بند ب ماده ۲۵ قانون برنامه چهارم، یک امر تکلیفی گردید و در برنامه ریزی برق کشور نیز سهم نیروگاههای خصوصی در چشم انداز ده ساله تا سال ۱۳۹۲ درحد نصف برق مورد نیاز کشور یا حدود ۱۴۰۰۰ مگاوات طرح ریزی شد، حضور سرمایه گذاران غیر دولتی در این عرصه، تفکر لزوم سازماندهی اعضاء در یک تشکل واحد را در دستور کار پیش قراولان این حرکت قرار داد.
در راستای سیاستهای فوق و با حدود ۲ سال تلاش، سندیکای شرکتهای تولید کننده برق با هدف حمایت از منافع مشترک اعضاء و مشارکت گروهی بخش خصوصی تولید کننده برق،به استناد بند "ک" ماده ۵ قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و صورتجلسه مورخ ۱۳۸۶/۲/۳۰ مجمع عمومی مؤسسین، تحت شماره ۲۲۴ به تاریخ ۱۳۸۶/۴/۴ در اتاق مذکور به ثبت رسید.

كليات

اعضاء موسس سندیکای شرکتهای تولید کننده برق ۲۴ شرکت بوده اند.

موضوع سندیکا

طبق ماده ۶ اساسنامه، ساماندهی و انسجام بخشیدن به فرآیند سرمایه گذاری در امر احداث نیروگاه تولید برق و حفظ توازن و نظم و فراهم کردن امکان بهره برداری بیشتر از سرمایه گذاری و تولید و همچنین استفاده و انتقال تجربیات علمی و عملی دست اندرکاران و نیل به اهداف قانونی توسعه و دفاع از منافع مشروع و قانونی اعضاء